Voetbal, het oude centrum en een babyshower

Hallo Allemaal,

Ook deze week heb ik weer genoeg leuke dingen meegemaakt in het mooie Nicaragua. De vrijdag begon met het geven van Engelse les, ik geef nu ook twee maal per week Engels aan alle leraressen op de school. Ik vind dit leuk om te doen en de docenten zijn hier heel blij mee. In de middag ging ik naar het huis van Cristian (Juf van groep twee) om daar een dagje onder de Nicaraguanen te zijn. Dit was ontzettend leuk omdat ik nu met de vele familieleden die ze heeft aan het praten was. Later die dag gingen we samen met een paar neven van haar voetballen. Het was een behoorlijk mooi sportcomplex wat bestond uit meerdere kleinere kunstgrasvelden. Op ons veldje kwamen er steeds meer jongens bij om mee te doen met ons partijtje. Het niveau van voetballen is hier niet erg hoog want ik scoorde de ene naar de andere goal. Maar leuk was het zeker. Tot dat er ruzie ontstond, er wilden een paar jongens meedoen maar iemand anders wilde dit niet. Binnen tien seconden ontpopte dit in een flinke vechtpartij. Het gevolg hiervan was dat alle velden dichtgingen. Op zich behoorlijk vervelend voor degene die vredig aan het voetballen waren. Ik vond het niet zo erg want we waren al een tijdje bezig en van al mijn zweet kon je onderhand een badkuip vullen.

Na zaterdag een dagje genikst te hebben (eindelijk!) namen Christian en haar dochtertje Luciana (die in groep drie zit en ik Engels geef) mij mee naar het oude centrum van Managua. Tegenwoordig heeft Managua geen centrum meer aangezien het oude behoorlijk compleet verwoest is door de aardbeving in de jaren zeventig. Van wederopbouw is niet echt spraken geweest waardoor er veel open ruimtes zijn. Het presidentieel paleis, het Nationaal historisch museum en de kathedraal van Managua (waar je niet in mag omdat het op instorten staat) staan er nog wel. Voor mij als geschiedenisnerd kon een bezoekje aan het Nationaal historisch museum natuurlijk niet ontbreken. Het viel mij op dat de musea hier het niet zo nauw nemen met objectiviteit. Zo werd er veel verteld over hoe glorieus de revoluties in Latijns Amerika waren en hoe slecht de Europeaanse kolonisten (en de VS). Maar verreweg het meest bizarre vond ik nog wel het verhaal over Adolf Hitler. In de geschiedenislessen in Nederland wordt er verteld over de miljoenen slachtoffers die onder andere Hitler veroorzaakt heeft maar hier geen woord daarover. Nee, Hitler is slecht omdat hij de Spaanse dictator aan de macht heeft geholpen, de rest van zijn daden doen er niet echt toe. Maargoed, genoeg over het museum. Verder gingen we nog naar de pier aan het meer van Managua (een beetje het Scheveningen van Managua). Er was veel muziek en dans aangezien het vrouwendag was. Toen we later met de bus terug gingen liepen we langs het hogergerechtshof. Overal hingen hier posters en pamfletten (net zoals in de rest van de stad) van de president en de sandinistische partij. Moet het hogergerechtshof niet juist onpartijdig zijn (scheiding der machten) neehoor, in Nicaragua hoeft dat allemaal niet.

Maandagmiddag na de lessen gaf Maria Theresa (een van de docenten) haar babyshower. Ze is al acht maanden zwanger en naar Nicaraguaans gebruik geeft je dan een babyshower. Ze gaf het op de school en ik was ook uitgenodigd. Door het enthousiasme gingen ze nog sneller praten waardoor begrijpen wat alle spelletjes en tradities inhielden voor mij vrijwel onmogelijk was. Ik besloot maar gewoon mee te doen en af en toe om uitleg te vragen aan Conny (lerares groep 3) die naast me zat. Het belangrijkste moment (op de cadeautjes na) is het spel waarin de aanwezigen de omtrek van de buik van de toekomstige moeder moeten raden. Iedere aanwezige wil de beste zijn, het is qua prestige te vergelijke met het vangen van het bruidsboeket in de de verenigde staten. Er gaat een rol wc papier rond en je moet de lengte afscheuren die jij denkt dat klopt. Al deze vrouwen zijn echte veteranen als het aankomt op babyshowers en zeiden dat dit echt een vrouwendingetje was. Toch moest ik meedoen. De een na de ander kwam naar voren en had het fout. Halverwege moest ik en ja hoor, tot op de centimeter goed! Een hoop gelach volgde en elke dag van de week begint er weer iemand over. Na een hoop spelletjes en gezelligheid en het uitpakken van cadeautjes door Maria Theresia moest er natuurlijk gegeten worden. Hoe het in kan dat ze hier zoveel kunnen eten is mij een raadsel want ik als gezonde Hollandse jongen eet maar de helft van wat zij wegstouwen.

Vanaf deze week geef ik nu ook de Engelse lessen samen met Maria Theresa, er is een nieuwe juf voor groep vijf aangenomen waardoor dit mogelijk is. Ze was voorheen al lerares Engels maar dit door een tekort aan juffen verviel de Engelse les. Het geven van de les is ook een probleem omdat ze nooit enige opleiding hierin heeft gehad en dus niet echt weet hoe het moet. We geven de les nu samen en ik help met zoveel mogelijk dingen. Het gaat ontzettend goed en ik ben ervan overtuigd dat over een paar maanden de school een lerares Engels heeft waar menig Nederlands docent Engels nog wat van kan leren.

Aankomend weekend breng ik door in de oude koloniale stad Granada en volgende week volgt natuurlijk weer een blog met wat ik daar beleef en hoe de week in Managua gaat.

Adios!
Timo