Laguna de Apoyo
Blijf op de hoogte en volg Timo
04 Maart 2015 | Nicaragua, Managua
Hola mis amigos!
Afgelopen weekend ben ik voor het eerst buiten Managua geweest. Om managua uit te komen viel nog niet mee, eerst moest ik 25 minuten in de bus om bij de markt uit te komen. Vanaf daar vertrekken een hoop bussen naar andere plaatsen in het land. De foto van de stadsbus is op het rustigste moment van de dag. Kun je nagaan hoe druk het is tijdens de spits! Vanaf de markt pakte ik de bus naar Masaya. Masaya is een stad niet ver van managua vandaan (uurtje met de bus) en is qua inwonersaantal te vergelijken met Arnhem. Daar stapte over op de bus richten Laguna de Apoyo. Deze bus gaat maar twee keer per dag en de tijd staat niet vast, hij vertrekt als ie vol is. Vijf minuten nadat ik instapte reed ie weg, had ik even geluk! Weer een uurtje later was ik dan eindelijk aangekomen in Laguna de Apoyo en ging naar een gezellig uitziend hostel. Dat bleek het ook zeker te zijn! Als eerste ging ik eerst even lekker zwemmen in het fantastisch mooie en heldere meer. Ik heb daar wel een paar uur samen met wat andere westerlingen lopen dobberen en van het enorm mooie uitzicht genoten. Even later terug in het hostel werd er heerlijk Nicaraguaans voor gekookt voor 75 cordoba (2,5 euro!) Ik leerde de andere mensen in het hostel wat beter kennen, tot mijn verbazing kwam ik erachter dat bijna iedereen alleen reist. Dit maakt het echter wel veel makkelijker en leuker om nieuwe mensen te leren kennen en interessante gesprekken te voeren. Uiteindelijk zat ik met een paar Amerikanen, een Zwitser, een Duitser en een flinke fles rum nog tot de kleine uurtjes midden in het natuurreservaat. De volgende dag keerde ik weer terug naar Managua en gelukkig leek de terugweg veel sneller te gaan dan de heenweg.
Ondertussen in Managua:
Het is nu woensdag en zit nu weer midden in met 'werkweek'. Het communiceren met de leerlingen gaat gelukkig al stukken beter. Het is behoorlijk lastig omdat het Spaans wat ze hier spreken heel anders is. Ze spreken woorden totaal anders uit en praten heel snel. Buiten de lessen om (wat bijna de helft van de lestijd is hier) Gaan de gesprekken vooral over voetbal en over Nederland, vaak een combinatie daarvan. Arjen Robben is hier behoorlijk populair zeker omdat dankzij hem Mexico is uitgeschakeld. Honkbal is in Nicaragua sport nummer 1 maar dit is vooral bij de oudere generaties. Bijna alle kinderen hier kijken niet meer naar honkbal maar vooral naar de Champions League en het WK.
Ik ga nu gauw nog even genieten van het laatste uurtje zon van de dag en binnen een week is er weer een nieuwe blog!
Hasta Pronto!
Timo
Afgelopen weekend ben ik voor het eerst buiten Managua geweest. Om managua uit te komen viel nog niet mee, eerst moest ik 25 minuten in de bus om bij de markt uit te komen. Vanaf daar vertrekken een hoop bussen naar andere plaatsen in het land. De foto van de stadsbus is op het rustigste moment van de dag. Kun je nagaan hoe druk het is tijdens de spits! Vanaf de markt pakte ik de bus naar Masaya. Masaya is een stad niet ver van managua vandaan (uurtje met de bus) en is qua inwonersaantal te vergelijken met Arnhem. Daar stapte over op de bus richten Laguna de Apoyo. Deze bus gaat maar twee keer per dag en de tijd staat niet vast, hij vertrekt als ie vol is. Vijf minuten nadat ik instapte reed ie weg, had ik even geluk! Weer een uurtje later was ik dan eindelijk aangekomen in Laguna de Apoyo en ging naar een gezellig uitziend hostel. Dat bleek het ook zeker te zijn! Als eerste ging ik eerst even lekker zwemmen in het fantastisch mooie en heldere meer. Ik heb daar wel een paar uur samen met wat andere westerlingen lopen dobberen en van het enorm mooie uitzicht genoten. Even later terug in het hostel werd er heerlijk Nicaraguaans voor gekookt voor 75 cordoba (2,5 euro!) Ik leerde de andere mensen in het hostel wat beter kennen, tot mijn verbazing kwam ik erachter dat bijna iedereen alleen reist. Dit maakt het echter wel veel makkelijker en leuker om nieuwe mensen te leren kennen en interessante gesprekken te voeren. Uiteindelijk zat ik met een paar Amerikanen, een Zwitser, een Duitser en een flinke fles rum nog tot de kleine uurtjes midden in het natuurreservaat. De volgende dag keerde ik weer terug naar Managua en gelukkig leek de terugweg veel sneller te gaan dan de heenweg.
Ondertussen in Managua:
Het is nu woensdag en zit nu weer midden in met 'werkweek'. Het communiceren met de leerlingen gaat gelukkig al stukken beter. Het is behoorlijk lastig omdat het Spaans wat ze hier spreken heel anders is. Ze spreken woorden totaal anders uit en praten heel snel. Buiten de lessen om (wat bijna de helft van de lestijd is hier) Gaan de gesprekken vooral over voetbal en over Nederland, vaak een combinatie daarvan. Arjen Robben is hier behoorlijk populair zeker omdat dankzij hem Mexico is uitgeschakeld. Honkbal is in Nicaragua sport nummer 1 maar dit is vooral bij de oudere generaties. Bijna alle kinderen hier kijken niet meer naar honkbal maar vooral naar de Champions League en het WK.
Ik ga nu gauw nog even genieten van het laatste uurtje zon van de dag en binnen een week is er weer een nieuwe blog!
Hasta Pronto!
Timo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
