Een weekje in de Carribean

Hallo allemaal,

Afgelopen week was het het hier semana santa (paasweek) en dan zijn de scholen in Nicaragua dicht. Het is nu ook de warmste periode van het jaar hier en het openbare leven in Managua ligt helemaal stil, de bussen rijden amper en iedereen ligt de hele dag in een opblaasbaar zwembadje. Een mooi moment voor mij om een weekje vakantie te vieren in het Caribische deel van Nicaragua. Zaterdag pakte ik vanaf het vliegveld van Managua het vliegtuigje naar de Corn Islands. Het was een klein propellervliegtuigje en na 45 minuten lande ik op het grote eiland en vervolgens pakte ik een boot naar het kleine eiland. Het leek alsof ik in een totaal ander land was aangekomen. Het leek er meer op Jamaica dan Nicaragua. Er wordt op de Corn Islands niet echt Spaans gesproken maar Creool-Engels (het lijkt op Engels maar er zitten veel invloeden van Spaans en andere talen doorheen waardoor het amper te verstaan is). Jürgen (een Duitser die ik ken van o.a. Granada was er ook al en had een enorm relaxed hutje voor me gereserveerd. Voor 15 Dollar per nacht had ik een eigen hutje en na vijf stappen stond ik al in de zee, heerlijk! Het fijne aan dit eiland is dat er geen auto's zijn en maar drie fietsen (alleen van de politie). Alles moet je lopen maar aangezien het eiland redelijk klein is en alles hier sowieso lekker langzaam gaat is dat geen probleem. Het eten is heerlijk, de koude biertjes smaken de gehele dag door goed en omdat er hier ook veel alleen reizende backpackers van over de hele wereld zijn is er altijd wel weer een leuk verhaal te horen. Oftewel de tijd op het kleine eiland vloog voorbij.

Maandag pakte ik de boot terug naar het grote eiland. Samen met een andere Nederlander huurde ik een golfkarretje en scheurde we het eiland rond. verkeersregels bestaan er op dit eiland niet dus dat maakte het natuurlijk extra leuk. Na gegeten te hebben stapte ik s'avonds aan boord van een transportschip in de richting van Bluefields (een stad aan de oostkust van Nicaragua). Ik moest s'nachts nog overnachten op een schiereiland voordat ik in de ochtend een bootje naar Bluefields kon pakken. Deze bootreis was verre van ideaal maar je moet er wat voor over hebben als je zoveel mogelijk wilt zien in 1 week tijd. Vanuit Bluefields nam ik gelijk een panga (soort van speedboot waar ruim 30 mensen in kunnen) naar Pearl Lagoon. Dit was absoluut de moeite waard want wat was het mooi daar zeg. Het was behoorlijk druk en ik baalde ervan dat ik geen reservering had. Gelukkig was er een een goed hotelletje nog een kamer vrij en was ik net op tijd. Mijn laatste dag bracht ik door in Bluefields maar hier was niet zoveel te doen. Het is een smerige oude havenstad waar weinig leven in zit. Toch is het bier in de cafés en restaurants hier maar 16 cordoba (55 eurocent) dus dat maakt al het een en ander goed.

Donderdag vloog ik vanuit Bluefields weer terug naar Managua waar ik nog steeds dezelfde mensen in dezelfde zwembadjes op dezelfde plek aantrof. Ik heb enorm genoten van mijn weekje in de Carribean maar ik ben toch wel weer blij dat ik maandag weer aan de slag kan op de school.

Hasta pronto, tot snel!

Groetjes,
Timo